fangry

Jak płomień świecy dzień się dopala, 
spokojne morze  lekko faluje, 
czerwone słońce widnokrąg rozpala, 
oczy zamyka, w morzu nurkuje.

Ostatnia mewa już odleciała,
fala bezkarnie po brzegu buszuje.
nocka już z głębi lądu powstała
dzień odchodzący, granatem maluje.

Jak zjawa, cicho ktoś idzie brzegiem,
w myślach swych zatopiony,
za serca rytmem podąża biegiem
gorącą  tesknotą wiedziony.

/ Idol /