fangry

Czterdzieści dni postu
oraz umartwiania,
modlitwa ,jałmużna 
czas oczekiwania.

Spowiedź,żal,pokuta
nic duszy nie czerni
zadość uczynienie
gotowy Wieczernik.

Jeszcze tylko wieczór 
modlitwa,czuwanie,
jutro rano znowu 
w sercu zmartwychwstaniesz.

IDOL

Strudzony sromotnie
potu wylał krocie,
staje w końcu Jezus 
na górze Golgocie.

Z szat go obdzierają 
przybili gwoździami,
mimo że niewinny 
wisi wraz z łotrami.

Chociaż lud Go skazał
niesłusznie obmawia, 
przebaczenia prosi 
do Ojca się wstawia.

Znosi urąganie 
w mękach dogorywa,
oczy w górę wznosi 
Boga głośno wzywa.

Wstrząsa Stwórca ziemią 
ciemność rozpościera,
pokazuje ludziom 
syn Boży umiera.

Nie poddał się śmierci 
moc swą wykorzystał,
krusząc śmierci wrota
po trzech dniach zmartwychwstał.

Odkupiłeś winy
bo się poświęciłeś,
tym co w Ciebie wierzą
niebo otworzyłeś. 

IDOL

Idzie teraz śmielej
zdjęto ciężar z Pana,
wygląda żałośnie
twarz błotem schlapana.

Ktoś z tłumu wybiega
życiem ryzykuje,
nie zważając na nic 
rany opatruje.

Uśmiechem dziękuje
Weronce Zbawiciel
w białym prześcieradle
zostawia odbicie.

Ciężki krzyż wkładają 
Piłatowe sługi
przeszedłszy kawałek
upada raz drugi.

Znów się z ziemi dźwiga 
aż z wysiłku dyszy
dochodzący z tłumu
lament niewiast słyszy.

Choć sam jest w opałach 
udziela pociechy
przecież jeśli cierpi
to za synów grzechy.

W każdy krok następny
resztkę sił już wkłada 
mimo że się stara 
trzeci raz upada.

cdn

IDOL

Aby Jezusa skazać
szukali zwolennika,
stanęli na dziedzińcu
pałacu namiestnika.

Rozwrzeszczany tłum krzyczał 
ukrzyżuj Go prosimy,
chociaż Piłat się starał 
nie znalazł w Nim przewiny.

Żądaniem wyrażali 
swoje oczekiwanie,
chociaż nie chciał tego, tłum
wymógł ukrzyżowanie.


Przez żołdaków pobity 
upokorzony srodze,
z ciężkim krzyżem na barkach
ruszył w ostatnią drogę.

Krwawym potem skropiona 
twarz przeraźliwie blada 
szyderstwem przygnieciony
z ciężkim brzemieniem pada.

Przynaglany kopaniem
wstał pomimo cierpienia,
widzi Matkę kochaną
krzyżują się spojrzenia.

Wciąż nie przyspiesza kroku
pomimo razów pejczy
krzyż przymuszony dźwigać
pomaga Cyrenejczyk.

CDN

IDOL

Jeszcze okrzyków echa
krążą gdy był witany,
a już noc się kładzie cieniem 
w ogrodzie Getsemani.

Przychodzi do Ogrójca
w cichości rozmodlony,
wypełnić wolę Ojca 
wizją męki strwożony.

Gniewem niesiony dzięki
fałszywemu świadectwu,
tłum jak żywioł naciera
zdrada wisi w powietrzu.

Dobroć i miłość zduszona
fałsz okrywa całunem,
Judasz na Mistrzu kładzie 
fałszywy pocałunek.

Niczym zbójowi tłuszcza
sznur na szyję zaplata,
depcząc świętość wiodą
przed oblicze Piłata.

Człowiekowi wystarczy
ulec presji okrzyków 
by niewinność skazać 
za trzydzieści srebrników.

IDOL