Wskazówka mozolnie
kręgi zataczała
dzień wolno się budził
kamiennym snem spałaś.
Słońce zaglądało
ciekawie na ganek
patrzyłem na dłonie
różańcem splątane.
Serce oszalałe
zabiło na trwogę
czas było wyruszać
w ostatnią już drogę.
Jak dziecka małego
z piersi płynie skarga
kładę pocałunek
na Twych zimnych wargach.
Żarliwa modlitwa
do nieba płynęła
na zawsze żegnana
w kwiatach utonęłaś.
IDOL
