Była noc, noc nieziemska, pełna snu
Siedziałam pod wielkim drzewem oczy przymknięte na w pół
Co wieczór tak czekałam aż noc świat sobą okryje
Wsłuchiwałam się w ciszę jak ziemskie serce bije
Kiedyś gdy siedziałam wpatrzona w płaszcz gwieździsty
Podszedł wtedy On ,był niewyraźny, mglisty
Usiadł cichuśko po drugiej stronie drzewa
I słuchał razem ze mną jak ziemia ślicznie śpiewa
Co wieczór tak siadaliśmy nie wypowiedziawszy słowa
A każda noc wciąż nieziemska,jakby ta pierwsza od nowa
wciąż było słychać bicie serca ziemi i jej ciche śpiewanie
wciąż ta sama noc i to samo gwieździste ubranie
dzisiaj kiedy przyszłam pod parasolem drzewa siadłam
czułam w sobie jakiś strach że nieświadomie zbladłam
przyszedł On jak zawsze i gwiazdy jak zawsze migały
lecz dzisiaj odwiedził nas księżyc tajemniczy cały
świat stał się inny, wielki jak przerośnięty sen
pod dębem siedziałam już tylko ja, ja i Jego cień…
%%GD_PHOTO_ID%15082225%l%x1Z%%
