صبور باش
آن زمان كه روزهاي تو ره بدانجا نمي برند كه بايد
وقتي كه حجاب ابرهاي انبوه آسمان را نهان مي دارند
و راه كه بر آن گام نهاده اي دشوار مي گردد و نا هموار
باري صبور باش
و چون انكه بر آن مي كوشي بر نمي دهد
هنگامي كه گرفتگي پيشاني بر گشادگي لب فزوني مي يابد
و ان لحظه كه مي پنداري همه چيز فرو مي پاشد
آري صبور باش
نوميدي اگر گاه بر دل نشيند چه باك
دست از طلب نبايد داشت
كه خورشيد همواره در آسمان است
پيوسته در جايي ميدرخشد
دست فراز ار به جان بكوش پرده هاي ابر بدر
و پيوسته به خاطر نگاه داركه هر روز به تمامي فرصتي ديگر است
تنها بردباري پيشه كن به اطمينان
كه بخت همواره يار تو خواهد بود
goli_kh
مشهد
registro:
چه قدر غم انگيز است كه مردم طوری بار می آيند كه به چيزی شگفت انگيز چون زندگی عادت می كنند
