Na wysokim dębie
siadł skowronek młody,
zamiast wyśpiewywać
to smętnie zawodzi.
Pyta go kolega
czemu płaczesz bracie,
widziałem cię z lubą
w życie na bławacie.
Jeszcześ wczoraj dla niej
serenady śpiewał,
niczym woń kadzidła
szczęście żeś rozsiewał.
Głos mi w gardle uwiązł
apetyt straciłem,
jestem niepotrzebny
dla niej tylko żyłem.
Chciałem się zachwycać
cudnymi oczami,
mówiąc że się wstydzi
zakryła rzęsami.
Kiedy próbowałem
wziąć ją w swe ramiona,
uciekła do domu
wielce oburzona.
Całusa dać chciałem
dowód mej miłości,
po nosie mi dała
czerwona ze złości.
Prawiąc komplementy
chciałem udobruchać,
odkręcała głowę
wcale nie chcąc słuchać.
Więc pozostań wolny
chodźmy na balety,
nikt ich nie zrozumie
takie są kobiety.
IDOL
