fangry

Ledwie dzień się zbudził
w oazie zieleni
słońce zaświeciło
aż się rosa mieni.

W szerokiej alejce
lipowym szpalerze
z kolorowych liści
utkany kobierzec.

Leciutkim przymrozkiem
połechtana ziemia
wiatr co było wodą        
w tafle lodu zmienia     

Niczym wywrotowiec 
wszczynając  anarchie
w pajęcze wpadł w sieci
grając jak na harfie.

Wróble na gałęziach
dzionek nowy wieszczą
chyżo gna wiewiórka
aż liście szeleszczą.

Nić babiego lata
o świerk zahaczyła
świadczy to niezbicie
jesień zagościła.

IDOL