fangry

Tak bardzo prosiłem
trwaj nocy bez końca,
by oczy zamknięte
nie ujrzały słońca.

Niech serce ustanie 
przez Ciebie niechciane
kołacząc nierówno 
na dwoje złamane.

Po pamięć wciąż żywą
w desperacji sięgam,
choć słaba to błyska
nadziei jutrzenka.

Tęsknotą się raczę
jak wybornym trunkiem
zadałaś cierpienie
jednym pocałunkiem.

Nieśmiałym spojrzeniem
wlewałaś otuchę
słowami budziłaś
serce lodem skute.

Więc jeśli chcesz mnie
przy życiu zachować,
ratuj mnie proszę -
nie przestawaj całować.

IDOL