Z marzeń sennych powstałaś
śmiałej myśli porywu,
tęsknoty - rodzicielki
pragnień nowych dopływu.
Ochoczo się zerwałem
z pierwszym brzasku świtaniem,
z głośno bijącym sercem
wyszedłem na spotkanie.
Z daleka Cię ujrzałem
raźnie naprzód stąpałaś,
nagle - na powitanie
słońca twarz zajaśniała.
W głębokiej dotąd ciszy
ptasi chórek zaśpiewał,
jak w teatrze statyści
ukłon zrobiły drzewa.
Spragnionego czekaniem
pięknem zaczęłaś karmić,
niczym tęcza na niebie
jaśniałaś kolorami.
Każdy krok Twój przybliżał
skrytych marzeń spełnienie,
serce z piersi się rwało
spadło, tęsknoty brzemię.
IDOL
