Tragedią przyciśnięty
nie widział sensu życia
problemy się stawały
górą nie do przebycia.
Już z rana nakręcony
powtarzał jak w amoku
niech wreszcie koniec będzie
chciał nie doczekać zmroku.
Znowu w samo południe
stawiał na życia giełdzie
oddając się marzeniom,
że jutro nie nadejdzie.
Kiedy usłyszał dzwony
przystanął aż chłopina
z radości krzycząc głośno,
to ostatnia godzina.
Uważnie zasłuchany
w serca swego każde z drgnięć
usłyszał najwyraźniej
- wybawieniem będzie śmierć.
Trudno ze świata zejść, gdy
w pobliżu nie ma Bonda
a umrzeć chce dlatego, bo
filmów się naoglądał.
IDOL
