fangry

W słonecznych promieniach
powietrze rozgrzane
wiatr - wielki dyrygent
dmuchnął w lasu ścianę.

Skłonili się wszyscy
krzewy oraz drzewa
rozbrzmiewa muzyka
leśny chór już śpiewa.

Akacja staruszka
skrzypnęła piskliwie
sosnom przestraszonym
zadrżało igliwie.

Swoim ciepłym altem
wraz z grabami w parze
chcąc zagłuszyć trwogę
wzięły górną frazę.

Jodły zaś sopranem
modrzewie tenorem
gruchnęły oktawę
płynie śpiew nad borem.

Wiekopomne dęby
harmonicznym basem
zwabiają ptaszęta
co muzyki łase.

Na leśnej polanie
porośniętej mchami
siedzę zasłuchany
powracam myślami.

Natchniony muzyką
łezki wspomnień piję,
odkąd Ciebie zbrakło
sam oklaski biję.

IDOL